Skolyoz Tedavisi Nedir?

Skolyoz derecelendirilmesi görüntüleme yöntemleriyle yapılmaktadır. Bilgisayarlı tomografi, radyografi ve MRG derece hesaplamalarında kullanılan yöntemlerdir.

Skolyoz, genellikle ergenlik döneminde görülse de bebeklerde de ortaya çıkabilmektedir. Bu nedenle çoğu kişi bebeklerde skolyoz neden olur merak etmektedir. Konjenital skolyoz olarak da bilinen doğumsal skolyoz ilerleyici olduğu için erken tanı büyük önem taşımaktadır. Sırtta görülen anormal çıkıntılar, deride renk değişiklikleri ve sırt bölgesinde kıllanma gibi belirtiler görülmektedir. Aynı zamanda, röntgen grafisi başta olmak üzere görüntüleme yöntemleri de bebeklerde skolyozun teşhisinde kullanılmaktadır.

Omurga eğriliği bulunan çoğu kişi skolyoz ilerler mi şeklinde araştırma yapmaktadır. Skolyoz, önlenemeyen bir rahatsızlık olsa da hastalığın ilerlemesi çeşitli tedavi yöntemleri ve yaşla birlikte durdurulabilmektedir. Skolyoz kaç yaşına kadar ilerler de merak edilen noktalardan biridir. Genel olarak küçük yaşlarda ortaya çıkan ve ergenlik bitene kadar ilerleyen skolyoz yetişkinlikte ya tamamen durmakta ya da çok yavaşlamaktadır.

Skolyoz çeşitleri ve omurga eğriliği nedeniyle hastaların bazı aktivitelerden uzak durması gerekmektedir. Özellikle skolyozdan muzdarip olan yetişkinler, belirtilen noktalara dikkat ederek daha başarılı bir tedavi süreci geçirebilmektedir.

​

Düzenli egzersiz tüm skolyoz hastalarına tavsiye edilse de kişilerin öncelikle çok ağır egzersiz yapmaktan kaçınması gerekmektedir. Sırt kaslarını güçlendiren ve ağrıların azaltılmasına yardımcı olan egzersizler kişilerin hareket kabiliyetini de artırmaktadır. Özellikle yüzme, yoga ve pilatesin skolyoz tedavisinde etkili olduğu düşünülmektedir. Omurgaya baskı oluşturabilecek uzun mesafe koşuları ya da ata binmek gibi zorlayıcı spor aktivitelerinden uzak durmakta fayda bulunmaktadır. Özellikle skolyoz ameliyatı olan kişilerin travmaya neden olabilen çok temaslı sporlardan kaçınması gerekmektedir.

​

Skolyoz hastaları günlük hayatlarında yapacakları bazı değişikliklerle de eğriliğin artmasının önüne geçebilmektedir. Özellikle çok uzun süre masa başında çalışmak uzak durulması gereken hareketlerden biridir. Bununla birlikte, bel ve sırt ağrılarının artmaması içinse yüz üstü yatmamak gerekmektedir. Uyurken fazla sayıda yastık kullanmak da tavsiye edilmemektedir.

Skolyozun teşhisi ve tedavisi için Ortopedi bölümüne başvurmak gerekmektedir.

Diğer tüm hastalıklarda olduğu gibi skolyoz da tedavi edilmediği takdirde farklı sağlık sorunlarını ortaya çıkarabilmektedir. Özellikle eğriliğin kontrol altına alınmadığı ve ilerlemeye devam ettiği durumlarda göğüs kafesi daralmakta ve hastalar nefes almada zorluk çekmektedir. Gelişme çağındaki çocuklarda nefes darlığı gibi sorunların ortaya çıkmaması için uygun tedavi şarttır.

​

Bununla birlikte hafif seviyedeki skolyozda ise ciddi bir sağlık problemi görülmediği takdirde tedaviye gerek duyulmamaktadır. Hastalar, yalnızca omurga eğriliğinin ilerleyip ilerlemediğini anlayabilmek için belli aralıklarla kontrole gitmektedir.

Omurga eğriliği olan kişiler sıklıkla skolyoz egzersizle düzelir mi şeklinde araştırma yapmaktadır. Sırt egzersizlerinin skolyoz tedavisinde etkili olduğuna dair bilimsel bir araştırma bulunmasa da çoğu uzman doktor tarafından skolyoz hareketleri yapılması tavsiye edilmektedir. Skolyoz egzersiz uygulamalarının esas amacı kas gücünü artırmak ve sırt ağrılarını azaltmaktır. Yaş grubuna ve skolyozun derecesine göre uzman doktorların belirlediği hareketler yapılabilmektedir.

​

Yaş, egzersiz zamanının belirlenmesinde oldukça önemli bir noktadır. Çok küçük yaşlardaki çocuklar düzenli olarak egzersiz yapmak istemeyebilmekte ve asıl gelişim döneminde egzersizleri bırakmaktadır. Bu nedenle küçük yaştaki çocukların egzersiz zamanını planlarken dikkat edilmesi gerekmektedir.

Skolyoz hastalarının genellikle sırt üstü yatması tavsiye edilmektedir. Bu şekilde yatmanın en önemli nedenlerinden biri omurgaya eşit yük bindirmektir. Bu sayede omurga eğriliğinin ilerlemesinin önüne geçilebilmektedir. Skolyoz hastaları sırt üstünün yanı sıra yan da yatabilmektedir. Bu pozisyonda bacakları bükmek ve diz altına yastık gibi bir destek koymak da hastalara iyi gelmektedir. Yüz üstü yatmak ise sırtın düzleşmesine neden olduğu için önerilmemektedir. Yatakların ise orta sertlikte ya da sert olması gerekmektedir. Skolyoz ameliyatı olanlar ise operasyondan sonra sırt bölgelerini korumak amacıyla destekleyici atel gibi ürünler kullanmaktadır.

Skolyoz hastalığının genel olarak beslenmeyle ilişkisi bulunmamaktadır. Bununla birlikte eğriliğin ilerlemesini önlemek ya da sağlıklı bir hayat sürdürmek için dengeli beslenmek ve düzenli olarak egzersiz yapmak gerekmektedir.

Skolyoz, genetik yatkınlıkla ilişkilendirilmiş bir durumdur. Yani, ailenizde skolyoz olan biri varsa, sizin de bu duruma sahip olma olasılığınız artabilir. Ancak, skolyozun tam olarak nasıl geliştiği henüz tam olarak anlaşılmamıştır ve genetik faktörlerin yanı sıra çevresel faktörlerin de rol oynayabileceği düşünülmektedir.

İdiopatik skolyoz, omurganın yanlış yöne doğru eğilmesine neden olan ancak belirli bir nedeni olmayan bir durumdur. "İdiopatik" terimi, bir hastalığın nedeninin bilinmediğini ifade eder. Bu durumda, omurga eğriliği olan kişilerde herhangi bir belirgin neden veya hastalık bulunmaz. İdiopatik skolyoz, genellikle çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkar ve omurganın eğriliği zamanla artabilir. Bu tür skolyozun tam olarak nedeni bilinmemekle birlikte, genetik faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir.

Skolyozun ilerleyip ilerlemeyeceği durumdan duruma değişebilir. Bazı insanlarda, skolyoz belirli bir noktada durabilir ve ilerlemezken, diğerlerinde zamanla daha fazla eğrilik gelişebilir. Skolyozun ilerlemesi genellikle kişinin yaşına, omurganın eğriliğinin şiddetine ve tedavi yöntemlerine bağlı olarak değişebilir. İlerleme genellikle çocukluk ve ergenlik dönemlerinde daha yaygındır, ancak yetişkinlerde de görülebilir. Bir kişinin skolyozunun ilerleyip ilerlemeyeceğini belirlemek için düzenli olarak takip edilmesi ve gerekirse tedavi planının gözden geçirilmesi önemlidir.

Skolyozun ilerleyip ilerlemeyeceği durumdan duruma değişebilir. Bazı insanlarda, skolyoz belirli bir noktada durabilir ve ilerlemezken, diğerlerinde zamanla daha fazla eğrilik gelişebilir. Skolyozun ilerlemesi genellikle kişinin yaşına, omurganın eğriliğinin şiddetine ve tedavi yöntemlerine bağlı olarak değişebilir. İlerleme genellikle çocukluk ve ergenlik dönemlerinde daha yaygındır, ancak yetişkinlerde de görülebilir. Bir kişinin skolyozunun ilerleyip ilerlemeyeceğini belirlemek için düzenli olarak takip edilmesi ve gerekirse tedavi planının gözden geçirilmesi önemlidir.

Evet, skolyoz sonradan da olabilir. Sonradan gelişen skolyoz, omurgadaki yaralanma, enfeksiyon, tümör veya diğer durumlar gibi çeşitli faktörlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Örneğin, omurgaya zarar veren bir kaza sonucu skolyoz gelişebilir veya omurgada bir tümör büyüdüğünde omurga eğrilebilir. Bu tür sonradan gelişen skolyoz vakaları, idiopatik skolyozdan farklı olabilir ve tedavi planı genellikle altta yatan nedenin tespitine dayanır. Bu nedenle, skolyozun sadece doğuştan değil, aynı zamanda sonradan da olabileceği unutulmamalıdır.

Minimal skolyoz, omurganın hafif derecede eğriliği anlamına gelir. Bu terim, omurganın eğriliğinin belirli bir açıda olmadığı veya belirli bir klinik öneme sahip olmadığı durumları ifade etmek için kullanılabilir. Genellikle belirgin belirtilere veya semptomlara neden olmayan hafif omurga eğriliği olarak tanımlanır. Minimal skolyoz vakalarında, genellikle tedavi gerekmez ve kişi normal yaşamını sürdürebilir. Ancak, minimal skolyoz vakalarının takip edilmesi önemlidir, çünkü nadiren de olsa ilerleyebilirler.

Skolyozun tamamen geçmesi nadir görülen bir durumdur, özellikle ilerlemiş vakalarda. Ancak, bazı hafif skolyoz vakalarında, omurganın düzenli olarak izlenmesi ve uygun tedavi yöntemlerinin uygulanmasıyla ilerleme durdurulabilir veya belirtileri azaltılabilir. Tedavi genellikle kişinin yaşına, skolyozun şiddetine ve omurganın eğriliğinin tipine bağlı olarak değişir. Fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı veya nadiren cerrahi müdahale gibi çeşitli tedavi seçenekleri skolyozun yönetiminde kullanılabilir. Ancak, tamamen "geçmesi" yerine, tedavi genellikle skolyozun ilerlemesini durdurmayı veya semptomları azaltmayı hedefler.

Skolyoz bir hastalık olarak değil, bir durum olarak kabul edilir. Omurganın yanlış yöne doğru eğriliğiyle karakterize edilen skolyoz, genellikle bir hastalık olarak değil, bir durum veya bozukluk olarak tanımlanır. Skolyoz, omurga yapısında bir anormallik veya eğrilik olduğunda ortaya çıkar. Bu eğrilik, omurganın sağa veya sola doğru eğrilmesiyle oluşabilir. Skolyozun nedenleri genellikle tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik yatkınlık, çevresel faktörler veya diğer sağlık durumları etkili olabilir. Skolyoz, belirtilerine bağlı olarak kişinin yaşam kalitesini etkileyebilir, ancak hastalık olarak sınıflandırılmaz.

Skolyozun yönetimi genellikle bir multidisipliner yaklaşımı gerektirir. Tedavi seçenekleri, skolyozun şiddetine, yaşa ve diğer faktörlere bağlı olarak değişir. Fizik tedavi ve egzersizler, omurga sağlığını korumak ve güçlendirmek için önemlidir. Fizyoterapistler, özel egzersiz programları ve tekniklerle omurganın stabilitesini artırabilir ve semptomları hafifletebilir. Destekleyici korse kullanımı, skolyozun ilerlemesini önlemek veya omurgayı düzeltmek için önerilebilir, özellikle gençlerde omurga gelişimi sırasında. Ağrı ve inflamasyon yönetimi için doktorlar ağrı kesiciler veya anti-inflamatuar ilaçlar önerebilir. Cerrahi müdahale, omurganın ciddi derecede eğriliği durumunda veya diğer tedavilerin etkisiz olduğu durumlarda düşünülebilir. Cerrahi prosedürler, omurgayı düzeltmek ve stabilize etmek için kullanılabilir. Skolyozun tedavisi, düzenli izleme ve takip gerektirir. Bu, omurganın durumunu izlemek ve tedavi planını gerektiğinde ayarlamak için önemlidir. Her hasta için en uygun tedavi seçeneklerini belirlemek için bir doktora danışmak önemlidir.

Skolyoz genellikle ölümcül bir durum değildir. Çoğu skolyoz vakası hafif veya orta derecede olup, yaşamı tehdit etmez. Ancak, skolyozun şiddetli vakaları, omurga deformitesine ve iç organlara baskı yapabileceği için ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Bu durum, solunum ve kalp fonksiyonlarını etkileyebilir. Ancak, ciddi vakalarda bile, uygun tedavi ve yönetimle semptomlar genellikle kontrol altına alınabilir ve yaşam kalitesi iyileştirilebilir. Özetle, skolyozun ölümcül olması nadirdir ve çoğu durumda tedavi edilebilir veya yönetilebilir bir durumdur.

Skolyozun belirtileri, genellikle omurganın eğriliğinin derecesine ve etkilenen omurga bölgesine bağlı olarak değişebilir. Bu belirtiler arasında, omurganın yanlış yöne doğru eğriliği, omuz veya belde asimetri, sırt veya bel ağrısı, omurga esnekliğinde azalma ve omurga eğriliği üzerinde belirgin bir kemer veya çıkıntı bulunabilir. Skolyozun erken tanısı ve uygun tedavisi önemlidir, çünkü ilerleyen vakalarda semptomlar daha belirgin hale gelebilir ve omurgadaki deformiteler daha ciddi olabilir. Bu nedenle, skolyozdan şüphelenen biri, bir sağlık uzmanına başvurarak fizik muayene ve görüntüleme testleri ile değerlendirilmelidir. Uzman, tanıyı koymak ve uygun tedavi planını belirlemek için gerekli adımları atacaktır. Skolyozun erken teşhisi ve tedavisi, semptomların kontrol altına alınmasına ve yaşam kalitesinin artırılmasına yardımcı olabilir.

Skolyoz hastaları için belirli aktiviteler veya davranışlar, omurganın sağlığını olumsuz etkileyebilir veya semptomları şiddetlendirebilir. Bu nedenle, skolyoz hastalarının aşağıdaki şeylerden kaçınmaları önemlidir:

​

• Ağır Yük Kaldırmak: Aşırı ağırlıklar kaldırmak, omurga üzerinde fazla baskı oluşturabilir ve skolyozun semptomlarını kötüleştirebilir veya omurga eğriliğinin ilerlemesine katkıda bulunabilir.

​

• Yanlış Duruş Alışkanlıkları: Yanlış duruş alışkanlıkları, omurgada daha fazla eğriliğe veya stres oluşmasına neden olabilir. Skolyoz hastaları, dik durmayı ve omurganın doğru hizalanmasını teşvik eden pozisyonlarda oturmalı ve durmalıdır.

​

• Yüksek Darbeli Aktiviteler: Yüksek darbeli aktiviteler, özellikle skolyozun ilerlemiş vakalarında omurga üzerindeki stresi artırabilir ve ağrıyı artırabilir. Bu tür aktiviteler arasında zıplama, ağır koşu veya yüksek etkili sporlar bulunur.

​

• Düzensiz Egzersiz: Düzenli olarak uygun egzersiz yapmak omurga sağlığı için önemlidir ancak yanlış egzersizler veya aşırı egzersiz, skolyoz semptomlarını artırabilir veya omurga eğriliğinin ilerlemesine katkıda bulunabilir. Skolyoz hastaları, uzman tavsiyesiyle uygun egzersiz programlarına katılmalıdır.

​

• Kendi Kendine Ayarlamalar veya Tedaviler: Skolyoz tedavisi, uzmanlık gerektiren bir alandır ve her hasta için farklı olabilir. Skolyoz hastaları, kendi kendine ayarlamalardan veya tedavilerden kaçınmalı ve herhangi bir tedavi veya prosedür için uzman tavsiyesi almalıdır.

​

Skolyoz hastaları, sağlıklı bir yaşam tarzını sürdürmeye odaklanmalı ve omurga sağlığını korumak için uzman tavsiyesi almalıdır.

Yetişkinlerde skolyoz belirtileri genellikle şunları içerebilir:

​

• Sırt veya bel ağrısı: Skolyoz, omurganın eğriliği nedeniyle sırt veya bel ağrısına neden olabilir. Ağrı genellikle omurga eğriliğinin şiddetine ve omurga yapısına bağlı olarak değişebilir.

​

• Omuz veya belde asimetri: Bir omuzun diğerinden daha yüksek veya bir belin diğerine göre daha çıkık görünmesi gibi asimetrik durumlar, skolyozun belirtisi olabilir.

​

• Yorgunluk ve Kas Zayıflığı: Skolyoz, omurganın dengesiz yüklenmesine neden olarak kas zayıflığına veya yorgunluğa yol açabilir, özellikle omurga eğriliği ilerledikçe.

​

• Solunum veya Kalp Problemleri: Skolyoz, omurganın göğsü sıkıştırması nedeniyle solunum veya kalp fonksiyonlarını etkileyebilir. Bu durum, skolyozun ilerlemiş vakalarında daha belirgin olabilir.

​

• Omurga esnekliğinin azalması: Omurga eğriliği ilerledikçe, omurga daha az esnek hale gelebilir ve kişi dönme veya bükülme sırasında kısıtlılık hissedebilir.

​

• Göğüs veya Karın Deformiteleri: Skolyoz, ilerlemiş vakalarda göğüs veya karında belirgin bir deformiteye neden olabilir.

​

Bu belirtilerden herhangi biri veya birkaçı varsa, bir doktora başvurarak skolyozun teşhis edilmesi ve uygun tedavi planının belirlenmesi önemlidir. Skolyoz, erken teşhis edilip tedavi edilmediğinde ilerleyebilir ve daha ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Skolyozun tamamen düzelmesi nadir görülen bir durumdur, özellikle omurganın ciddi bir eğriliği olduğunda. Ancak, hafif veya orta derecede skolyoz vakalarında, uygun tedavi ve yönetimle omurgadaki eğrilik derecesi azaltılabilir veya kontrol altına alınabilir. Tedavi genellikle omurganın eğriliğini azaltmayı veya semptomları hafifletmeyi hedefler.

​

Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale bulunur. Bu tedavi yöntemleri, omurganın stabilitesini artırabilir, kasları güçlendirebilir ve omurganın doğru hizalanmasına yardımcı olabilir.

​

Ancak, skolyozun tamamen düzelmesi mümkün olmasa da, tedavi ile omurgadaki eğrilik derecesinin azalması veya semptomların kontrol altına alınması sıkça görülebilir. Skolyoz hastaları, düzenli takiple ve uygun tedavi planıyla yaşam kalitesini artırabilir ve omurga sağlığını koruyabilir.

Skolyozun tam olarak neden olduğu net olarak bilinmemekle birlikte, çeşitli faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir. Bu faktörler arasında genetik yatkınlık, omurga yapısındaki anormallikler, kas dengesizlikleri, sinir sistemi bozuklukları ve çevresel faktörler yer alabilir.

​

Bazı skolyoz vakaları ise belirli bir nedenle ilişkilendirilebilir. Örneğin, omurga enfeksiyonu, omurga yaralanması, doğum kusurları, kas hastalıkları veya omurga tümörleri gibi durumlar skolyoza neden olabilir.

​

Ancak, çoğu skolyoz vakası "idiopatik" olarak adlandırılır, yani bir neden belirlenemez. Bu tür skolyoz vakalarında, genellikle omurgada doğuştan gelen bir eğrilik veya anormallik olduğu düşünülür, ancak kesin nedeni belirlenemez.

​

Genellikle, skolyozun birden fazla faktörün bir araya gelmesiyle ortaya çıktığı düşünülür ve her bir vakya farklı olabilir.

"S" skolyozu, omurganın iki farklı bölgesinde eğriliğin olması ve bu eğriliğin "S" şeklinde görünmesi durumunu ifade eder. Bu tip skolyoz, genellikle omurganın birden fazla bölgesindeki eğriliğin birleşmesiyle oluşur. Örneğin, sırt bölgesinde bir eğrilik olabilirken, alt sırt bölgesinde ise ters yönde bir eğrilik bulunabilir, bu da omurganın "S" şeklini almasına neden olur. "S" skolyozu, omurganın farklı noktalarında eğriliğin olması nedeniyle tedavi ve yönetimi diğer tiplere göre daha karmaşık olabilir. Bu nedenle, tedavi planı, eğriliğin şiddeti, omurganın etkilendiği bölgeler ve hastanın yaşına bağlı olarak belirlenir.

"C" skolyozu, omurganın tek bir bölgesinde eğriliğin olması ve bu eğriliğin "C" şeklinde görünmesi durumunu ifade eder. Bu tip skolyoz, genellikle omurganın belirli bir bölgesindeki eğrilikle karakterizedir. Örneğin, omurganın sırt bölgesinde veya bel bölgesinde bir eğrilik olabilir ve omurga "C" şeklini alabilir. "C" skolyozu, omurganın sadece bir noktasında eğriliğin bulunması nedeniyle bazı durumlarda diğer tiplerden daha kolay tedavi edilebilir olabilir. Ancak, tedavi planı yine de eğriliğin şiddetine, omurganın etkilendiği bölgeye ve hastanın yaşına bağlı olarak belirlenir.

Skolyoz grafisi, skolyozun derecesini ve omurganın eğriliğini değerlendirmek için kullanılan bir radyolojik görüntüleme yöntemidir. Bu grafiler, omurga üzerindeki eğriliğin büyüklüğünü, yönünü ve omurga kemiklerinin durumunu göstermek için kullanılır. X-ışını çekimleri sırasında hasta ayakta dururken veya otururken, omurganın tamamını içerecek şekilde bir dizi X-ışını görüntüsü alınır. Bu X-ışınları, omurga kemiklerinin ve eğriliğin detaylı bir görüntüsünü sağlar. Ardından, elde edilen X-ışını görüntülerinde, omurganın eğriliğinin derecesi ölçülür. Bu ölçümler, omurganın eğriliğinin açısını ve yönünü belirlemek için yapılır. Skolyozun derecesini belirlemek için genellikle Cobb açısı adı verilen bir ölçüm kullanılır. Elde edilen veriler ve ölçümler, uzmanlar tarafından dikkatlice incelenir ve skolyozun derecesi, omurganın eğriliği, omurga kemiklerinin durumu ve diğer faktörler değerlendirilir. Skolyoz grafisi, skolyozun teşhisi, şiddeti ve tedavi planının belirlenmesinde önemli bir rol oynar. Bu grafiler, hastanın durumu hakkında daha iyi bir anlayış sağlayarak uygun tedavi planının oluşturulmasına yardımcı olur.

Skolyoz bazen doğuştan olabilir, yani kişi doğduğunda omurgasında eğrilik bulunabilir. Bu durum doğuştan gelen skolyoz olarak adlandırılır. Doğuştan gelen skolyoz genellikle omurganın yapısal bir anormalliğinden kaynaklanır ve bebeklik veya çocukluk döneminde fark edilebilir. Bununla birlikte, skolyozun çoğu vakası doğuştan değildir ve yaşamın erken dönemlerinde ortaya çıkmaz. Bunun yerine, genellikle çocukluk veya ergenlik döneminde gelişir ve bu tür skolyoz "idiopatik" olarak adlandırılır, yani belirli bir nedeni olmadığı kabul edilir.

Lomber skolyoz, omurganın alt bölgesinde, yani bel bölgesindeki eğriliği ifade eder. Lomber skolyoz, bel bölgesindeki omurga kemiklerindeki anormallikler veya eğriliğin sonucu olarak ortaya çıkar. Bu durum, omurganın bel bölgesindeki eğriliğiyle karakterizedir ve genellikle L1'den L5'e kadar olan lomber omurga bölgesini etkileyebilir. Lomber skolyoz, genellikle sırtın veya belin yan yana veya yana doğru eğriliğiyle sonuçlanır.

​

Lomber skolyoz, bel bölgesinde ağrı, duruş bozukluğu ve asimetri gibi belirtilere neden olabilir. Bu belirtiler, skolyozun şiddetine ve omurganın eğriliğinin derecesine bağlı olarak değişebilir. Tedavi genellikle omurganın stabilitesini artırmayı, semptomları hafifletmeyi ve omurgadaki eğriliği düzeltmeyi amaçlar. Fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale gibi çeşitli tedavi seçenekleri kullanılabilir. Lomber skolyozun yönetimi, bireysel duruma ve semptomlara bağlı olarak değişebilir ve bir uzman tarafından değerlendirilmelidir.

Torakal skolyoz, omurganın göğüs bölgesindeki, yani torakal omurga bölgesindeki eğriliği ifade eder. Bu durum, genellikle sırtın veya göğsün yan yana veya yana doğru eğriliğiyle karakterizedir. Torakal skolyoz, omurganın T1'den T12'ye kadar olan torakal omurga bölgesini etkileyebilir.

​

Torakal skolyoz, omurga eğriliği nedeniyle sırtta asimetri, omuzların eşit olmaması, belirgin bir kemer veya çıkıntı, göğüs kafesinin dengesiz görünümü gibi belirtilere neden olabilir. Bu belirtiler, skolyozun şiddetine ve omurganın eğriliğinin derecesine bağlı olarak değişebilir.

​

Tedavi genellikle omurganın stabilitesini artırmayı, semptomları hafifletmeyi ve omurgadaki eğriliği düzeltmeyi amaçlar. Fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale gibi çeşitli tedavi seçenekleri kullanılabilir. Torakal skolyozun yönetimi, bireysel duruma ve semptomlara bağlı olarak değişebilir ve bir uzman tarafından değerlendirilmelidir.

Servikal skolyoz, omurganın boyun bölgesindeki, yani servikal omurga bölgesindeki eğriliği ifade eder. Bu durum, genellikle boyunun yan yana veya yana doğru eğriliğiyle karakterizedir. Servikal skolyoz, omurganın C1'den C7'ye kadar olan servikal omurga bölgesini etkileyebilir. ​ Servikal skolyoz, boyun bölgesinde asimetri, omuzların eşit olmaması, başın eğriliği veya dengesiz görünümü gibi belirtilere neden olabilir. Bu belirtiler, skolyozun şiddetine ve omurganın eğriliğinin derecesine bağlı olarak değişebilir. ​ Tedavi genellikle omurganın stabilitesini artırmayı, semptomları hafifletmeyi ve omurgadaki eğriliği düzeltmeyi amaçlar. Fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale gibi çeşitli tedavi seçenekleri kullanılabilir. Servikal skolyozun yönetimi, bireysel duruma ve semptomlara bağlı olarak değişebilir ve bir uzman tarafından değerlendirilmelidir.

Skolyoz genellikle doğrudan bacak ağrısına neden olmaz, çünkü skolyoz, omurganın eğriliğiyle ilgilidir ve bacaklarla doğrudan ilişkilendirilmez. Ancak, skolyozun neden olduğu duruş bozuklukları, omurga ve çevresindeki dokular üzerindeki dengesiz baskı nedeniyle bazı kişilerde bacak ağrısına veya rahatsızlıklara yol açabilir. Özellikle skolyozun ilerlemiş vakalarında, omurga eğriliği ve bu eğriliğe bağlı olarak oluşan kas dengesizlikleri veya sinir sıkışmaları nedeniyle bacak ağrısı görülebilir. Bununla birlikte, bacak ağrısının skolyozun bir belirtisi olmadığını ve diğer olası nedenlerin de göz önünde bulundurulması gerektiğini unutmamak önemlidir. Bacak ağrısı gibi semptomlar varsa, bir doktora danışmak ve detaylı bir değerlendirme yapılması önemlidir.

Adölesan İdiopatik Skolyoz (AİS), genellikle ergenlik döneminde ortaya çıkan ve belirli bir nedeni bilinmeyen omurga eğriliği türüdür. "İdiopatik" terimi, bu tür skolyozun kesin nedeninin bilinmemesi anlamına gelir. AİS, en yaygın skolyoz türlerinden biridir ve genellikle ergenlik döneminde, hızlı büyüme ve omurga gelişimi sırasında ortaya çıkar.

​

AİS, omurganın yana doğru eğriliğiyle karakterizedir ve genellikle "S" şeklinde bir eğriliği gösterir. Bu tür skolyoz, çoğu zaman belirli bir ağrı veya semptomlarla ilişkilendirilmez ve sıklıkla tesadüfen bir muayene sırasında veya skolyoz tarama programları aracılığıyla tanı konur.

​

AİS genellikle hafif veya orta derecede olup, tedavi gerektirmeyebilir. Ancak, omurganın eğriliği ilerleyici ise veya semptomlar ortaya çıkıyorsa, tedavi gerekebilir. Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale bulunur.

​

AİS, ergenlik döneminde çoğu kişide belirli bir soruna yol açmaz ve yaşam kalitesini genellikle önemli ölçüde etkilemez. Ancak, ilerleyen vakalarda omurga eğriliği ciddi boyutlara ulaşabilir ve tedavi gerekebilir. Bu nedenle, düzenli doktor muayeneleri ve takip önemlidir, böylece skolyozun gelişimi izlenebilir ve gerektiğinde uygun tedavi sağlanabilir.

İnfantil İdiopatik Skolyoz (IİS), 3 yaşından önce ortaya çıkan ve belirli bir nedeni bilinmeyen omurga eğriliği türüdür. "İdiopatik" terimi, bu tür skolyozun kesin nedeninin bilinmemesi anlamına gelir. İnfantil İdiopatik Skolyoz, omurganın yana doğru eğriliğiyle karakterizedir ve genellikle omurganın üst bölgesini etkiler.

​

Bu tür skolyoz, nadir görülen bir durumdur ve genellikle 3 yaşından önce fark edilir. Genellikle çocukların hızlı büyüme dönemlerinde ortaya çıkar. İnfantil İdiopatik Skolyoz vakalarında, omurganın eğriliği genellikle hızlı bir şekilde ilerler ve ciddi omurga deformitelerine yol açabilir.

​

İnfantil İdiopatik Skolyoz vakalarında erken tanı ve tedavi önemlidir. Tedavi seçenekleri arasında korse tedavisi, fizik tedavi ve nadiren cerrahi müdahale bulunabilir. Bu tedavi yöntemleri, omurganın eğriliğini kontrol altına almayı ve ilerlemesini durdurmayı amaçlar.

​

İnfantil İdiopatik Skolyoz, çocuğun omurga gelişimi üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir ve ilerleyen dönemlerde solunum ve kalp fonksiyonları gibi ciddi sorunlara neden olabilir. Bu nedenle, erken tanı ve tedavi önemlidir ve çocukların düzenli olarak takip edilmesi gerekmektedir.

Skolyoz, gebelik sürecini etkileyebilecek bir durumdur ancak genellikle gebeliğe engel teşkil etmez. Gebelik, skolyozu olan bir kadında ek zorluklar veya belirtiler yaşanmasına neden olabilir, ancak bu her zaman geçici olabilir ve gebeliğin sona ermesiyle birlikte düzelme eğiliminde olabilir.

​

Gebelik sırasında artan kilo, hormonal değişiklikler ve vücuttaki diğer fizyolojik değişiklikler omurga üzerinde ekstra stres oluşturabilir. Skolyozu olan bir kadında, bu durum omurga eğriliğini veya semptomları artırabilir, özellikle de omurgada ağrı varsa. Ayrıca, skolyozu olan bir kadının doğum pozisyonunu veya konforunu etkileyebilir.

​

Ancak, çoğu durumda, gebelik skolyozu olan bir kadını doğrudan hamilelikten alıkoymaz. Önemli olan, skolyoz ve gebelikle ilgili herhangi bir endişe veya sorunun, bir sağlık uzmanıyla (genellikle bir obstetrisyen ve bir ortopedist) görüşülmesidir. Uzmanlar, her bir kadının durumunu bireysel olarak değerlendirerek, uygun tavsiyelerde bulunabilir ve gebelik boyunca ve sonrasında omurga sağlığını korumak için gereken önlemleri alabilirler.

Skolyoz genellikle doğrudan göğüs ağrısına neden olmaz çünkü skolyoz, omurganın yanlış yöne doğru eğriliğiyle ilgilidir ve göğüs kafesiyle doğrudan ilişkilendirilmez. Ancak, skolyozun neden olduğu duruş bozuklukları ve omurga eğriliği, omurga ve çevresindeki dokular üzerinde ekstra stres oluşturabilir ve bu da bazı kişilerde göğüs ağrısına neden olabilir.

​

Özellikle skolyozun ilerlemiş vakalarında veya omurga eğriliği şiddetliyse, omurga ve çevresindeki kaslar, bağlar ve diğer dokular üzerinde artan baskı olabilir. Bu durum, göğüs ağrısı veya rahatsızlık hissine yol açabilir. Ayrıca, skolyozun neden olduğu duruş bozuklukları, omurga eğriliği veya sinir sıkışması gibi faktörler de göğüs ağrısına katkıda bulunabilir.

​

Ancak, göğüs ağrısı, skolyozun tipik bir belirtisi değildir ve diğer sağlık sorunlarının bir işareti olabilir. Göğüs ağrısı gibi semptomlar varsa, bir doktora danışmak ve detaylı bir değerlendirme yapılması önemlidir. Bu şekilde, ağrının nedeni belirlenebilir ve uygun tedavi sağlanabilir.

Skolyozun ilerlemesi yaşamın herhangi bir döneminde olabilir ancak genellikle büyüme hızının en yoğun olduğu ergenlik döneminde daha belirgin olma eğilimindedir. Skolyoz, omurga büyüme plakalarının kapandığı, yani kemiklerin büyüme potansiyelinin azaldığı 18 yaşından sonra da ilerleyebilir. Ancak, ilerleme genellikle ergenlik döneminde daha hızlıdır.

​

18 yaşından sonra skolyozun ilerlemesi, eğriliğin şiddetine, omurga eğriliği tipine, omurga sağlığına ve diğer bireysel faktörlere bağlı olarak değişir. Bazı kişilerde skolyoz, yetişkinlik döneminde hemen hemen sabit kalabilirken, diğerlerinde ilerlemeye devam edebilir. Skolyozun ilerlemesi için risk faktörleri arasında omurganın yapısal anormallikleri, omurga eğriliğinin büyüklüğü, genetik faktörler ve yaşam tarzı bulunabilir.

​

Yetişkinlik döneminde skolyozun ilerlemesi, belirtilerin kötüleşmesine veya omurga eğriliğinin artmasına neden olabilir. Bu durum, omurgada ağrı, duruş bozukluğu ve diğer semptomlara yol açabilir. Tedavi genellikle omurga eğriliğinin kontrol altına alınması ve semptomların yönetilmesini amaçlar. Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale bulunabilir. Ancak, her durumda, skolyozun ilerlemesi hakkında kesin bir değerlendirme ve tedavi planı için bir uzmana danışılmalıdır.

Skolyoz seviyeleri, omurganın eğriliğinin şiddetini ve derecesini belirlemek için kullanılan bir ölçüdür. Skolyozun şiddeti, genellikle Cobb açısı olarak adlandırılan ölçümle belirlenir. Cobb açısı, omurgadaki en eğri omur kemiklerinin üst ve alt kenarları arasındaki açıyı ölçer. Skolyozun derecesi, Cobb açısının ölçüsüne göre belirlenir ve şu şekilde sınıflandırılır:

​

• Hafif Skolyoz (10-25 derece arası): Cobb açısı 10 ila 25 derece arasındaysa, skolyoz genellikle hafif olarak kabul edilir. Hafif skolyoz genellikle belirti vermez ve genellikle tedavi gerektirmez.

​

• Orta Derecede Skolyoz (25-40 derece arası): Cobb açısı 25 ila 40 derece arasındaysa, skolyoz orta derecede olarak kabul edilir. Orta derecede skolyoz, bazı semptomlara neden olabilir ve tedavi gerektirebilir.

​

• Ağır Skolyoz (40 dereceden fazla): Cobb açısı 40 dereceden fazla ise, skolyoz ağır olarak kabul edilir. Ağır skolyoz genellikle belirgin semptomlara neden olur ve tedavi gerektirir. Ağır skolyoz vakalarında, omurga eğriliğini kontrol altına almak ve semptomları yönetmek için daha agresif tedavi yöntemleri gerekebilir, hatta nadiren cerrahi müdahale gerekebilir.

​

Bu seviyeler skolyozun genel bir sınıflandırmasıdır ve her vakada durum farklılık gösterebilir. Tedavi ve yönetim planı, skolyozun derecesine, semptomlara, hastanın yaşına ve genel sağlık durumuna bağlı olarak bireysel olarak belirlenir.

Skolyoz doğrudan ayak ağrısına neden olmaz çünkü skolyoz, omurganın eğriliğiyle ilgilidir ve ayaklarla doğrudan ilişkilendirilmez. Ancak, skolyozun neden olduğu duruş bozuklukları ve omurga eğriliği, omurganın etrafındaki kaslar, bağlar ve sinirler üzerinde ekstra stres oluşturabilir. Bu durum, bazı kişilerde ayak ağrısına veya rahatsızlıklara yol açabilir.

​

Özellikle skolyozun ilerlemiş vakalarında veya omurga eğriliği şiddetliyse, omurga ve çevresindeki dokular üzerinde artan baskı olabilir. Bu durum, omurga ile ilişkili sinirlerin sıkışmasına veya ayaklara doğru yayılan sinirlerin etkilenmesine neden olabilir, bu da ayak ağrısı veya uyuşma hissine yol açabilir.

Ancak, ayak ağrısı, tipik bir skolyoz belirtisi değildir ve diğer sağlık sorunlarının bir işareti olabilir. Ayak ağrısı gibi semptomlar varsa, bir doktora danışmak ve detaylı bir değerlendirme yapılması önemlidir. Bu şekilde, ağrının nedeni belirlenebilir ve uygun tedavi sağlanabilir.

Skolyozun gerileyip gerilemediği, bir dizi faktöre bağlıdır, özellikle skolyozun tipine, şiddetine, yaşına ve tedavi edilip edilmediğine bağlıdır. Hafif skolyoz vakalarında, özellikle ergenlik döneminde, bazı durumlarda skolyozun kendiliğinden gerileyebileceği gözlemlenmiştir, ancak bu her zaman geçerli değildir.

​

Orta veya ağır skolyoz vakalarında, skolyozun kendi başına geriye dönmesi nadirdir. Ancak, uygun tedavi ile omurganın eğriliği kontrol altına alınabilir ve hatta düzeltilmeye çalışılabilir. Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, egzersizler, destekleyici korse kullanımı ve nadiren cerrahi müdahale bulunabilir. Bu tedavi yöntemleri, omurga eğriliğinin ilerlemesini durdurmayı, semptomları hafifletmeyi ve omurga sağlığını korumayı amaçlar.

Tedavi edilmemiş veya kontrol altına alınmayan skolyoz vakalarında, omurga eğriliği genellikle zamanla ilerler. Ancak, düzenli takip ve uygun tedavi ile skolyozun ilerlemesi kontrol altına alınabilir veya yavaşlatılabilir. Bu nedenle, skolyoz teşhisi konulduğunda veya skolyoz belirtileri fark edildiğinde, bir uzmana danışmak ve uygun tedavi planı oluşturmak önemlidir.

Evet, çoğu skolyoz hastası fitness yapabilir, ancak bu aktivitelerin seçimi ve uygulanması, skolyozun tipine, şiddetine ve kişinin genel sağlık durumuna bağlıdır. Skolyoz hastaları için uygun olan egzersiz programı, omurgayı güçlendiren, esnekliği artıran ve duruşu iyileştiren egzersizleri içermelidir.

​

İdeal olarak, skolyoz hastaları, bir fizyoterapist veya uzmanın rehberliğinde özel olarak tasarlanmış bir egzersiz programı uygulamalıdır. Bu program, omurga stabilitesini artıran ve skolyozun ilerlemesini önleyen egzersizleri içerebilir. Ayrıca, postürü iyileştirmek ve belirli kas gruplarını güçlendirmek için egzersizler de önemlidir.

​

Yüzme, yoga, pilates, hafif kardiyo egzersizleri ve direnç bandı kullanarak güçlendirme egzersizleri, skolyoz hastaları için genellikle önerilen aktivitelerdir. Bununla birlikte, yüksek etkili egzersizlerden (örneğin, ağır ağırlık kaldırma veya zıplamalar) kaçınılması ve belirli pozisyonlarda veya hareketlerde omurgaya aşırı yüklenmeden kaçınılması önemlidir.

​

Herhangi bir egzersiz programına başlamadan önce, skolyoz hastalarının bir doktora veya fizyoterapiste danışmaları önemlidir. Uzman, kişinin skolyoz durumunu değerlendirebilir ve uygun egzersizlerin seçilmesine yardımcı olabilir. Uygun bir şekilde yönlendirildiğinde, skolyoz hastaları fitness yaparak omurga sağlığını destekleyebilir ve genel sağlıklarını artırabilirler.

Skolyoz hastalığının tedavi edilmemesi durumunda omurga eğriliği genellikle zamanla ilerleyebilir. İlerleyen skolyoz vakalarında, omurga eğriliği giderek artabilir ve bu durum ilerleyici omurga deformitelerine, duruş bozukluklarına ve semptomlara yol açabilir.

Tedavi edilmemiş skolyozun sonuçları, şu şekilde olabilir:

​

• Omurga Deformiteleri: Skolyozun ilerlemesi, omurgada belirgin deformitelerin oluşmasına neden olabilir. Bu, omurganın yana doğru eğriliğinin artmasıyla ortaya çıkan kemerler, çıkıntılar veya dönüşler şeklinde olabilir.

​

• Duruş Bozuklukları: Skolyozun ilerlemesi, kişinin duruşunda belirgin değişikliklere neden olabilir. Omurganın eğriliği arttıkça, omurganın normal hizasında yer alan baş, omuzlar ve kalça arasındaki uyum bozulabilir.

​

• Ağrı ve Rahatsızlık: İlerleyen skolyoz vakalarında, omurga ve çevresindeki dokular üzerinde artan baskı, ağrı ve rahatsızlık hissine yol açabilir. Bu, sırt ağrısı, boyun ağrısı, bel ağrısı ve hatta baş ağrısı gibi semptomlara neden olabilir.

​

• Solunum ve Kalp Problemleri: Skolyozun ilerlemesi, omurganın normal anatomisini etkileyebilir ve akciğerlerin ve kalbin normal fonksiyonunu engelleyebilir. Bu durum, solunum zorluğu, nefes darlığı ve nadiren kalp problemlerine neden olabilir.

​

Bu nedenlerle, skolyoz teşhisi konulduğunda veya skolyoz belirtileri fark edildiğinde, bir doktora danışmak ve uygun tedavi planı oluşturmak önemlidir. Erken tanı ve tedavi, skolyozun ilerlemesini durdurabilir veya yavaşlatabilir, semptomları hafifletebilir ve omurga sağlığını koruyabilir.

Skolyozun ileri ve ciddi vakalarında, omurganın anormal eğriliği iç organlara baskı yapabilir ve bazı durumlarda iç organlara zarar verebilir. Bununla birlikte, skolyozun iç organlara zarar vermesi nadir bir durumdur ve genellikle ileri ve ilerlemiş vakalarda ortaya çıkar. Skolyozun iç organlara olası etkileri şunlardır: ​

• Akciğerler: Omurganın yanlış yöne doğru eğrilmesi, akciğerlerin normal fonksiyonunu etkileyebilir. İleri derecede skolyoz, akciğer kapasitesini sınırlayabilir ve solunum güçlüğüne veya nefes darlığına neden olabilir.

​

• Kalp: Skolyozun ileri ve ciddi vakalarında, omurga deformiteleri kalbi etkileyebilir ve kalp fonksiyonlarını bozabilir. Bu durum, kalbin normal çalışmasını engelleyebilir ve nadiren kalp problemlerine yol açabilir.

​

• Karın Organları: Skolyozun ciddi vakalarında, omurganın anormal eğriliği bazı karın organlarına baskı yapabilir. Bu, sindirim sistemi sorunlarına veya fonksiyon bozukluklarına neden olabilir.

​

• Diğer Organlar: Skolyozun ilerlemesi, omurganın normal anatomisini etkileyebilir ve bu da diğer iç organlara da baskı yapabilir. Bu durum, böbrekler, karaciğer ve diğer organların fonksiyonlarını etkileyebilir.

​ Bununla birlikte, çoğu skolyoz vakasında, iç organlara zarar verme riski düşüktür ve skolyozun etkileri genellikle omurga ve çevresindeki dokularla sınırlı kalır. Ancak, ileri ve ciddi vakalarda, iç organlara yönelik potansiyel etkilerin göz önünde bulundurulması önemlidir ve bu durumda bir uzmana danışılması gerekebilir.

Evet, skolyoz bazı kişilerde omuz ağrısına neden olabilir. Omuz ağrısı, skolyozun belirtilerinden biri olarak ortaya çıkabilir çünkü omurganın anormal eğriliği, omuzlar ve omuz çevresindeki kaslarda ekstra stres ve gerilime neden olabilir. Özellikle skolyozun ilerlemiş vakalarında veya omurga eğriliği şiddetliyse, bu durum omuz ağrısının artmasına katkıda bulunabilir. ​ Skolyozun omuz ağrısına neden olması şu şekillerde olabilir: ​

• Kas Gerilmesi: Omurga eğriliği, vücudun dengeyi korumak için kompanse etmeye çalışmasıyla bazı kas gruplarında gerilme ve gerginliğe neden olabilir. Bu durum, omuz ve omuz çevresindeki kaslarda ağrıya yol açabilir.

​

• Postür Bozukluğu: Skolyoz, omurganın normal hizasını değiştirebilir ve bu da postürün bozulmasına neden olabilir. Omuzların, sırtın ve boyunun yanlış hizalanması omuz ağrısına ve rahatsızlığa neden olabilir.

​

• Sinir Sıkışması: Skolyozun ilerlemiş vakalarında omurga eğriliği, sinirler üzerinde baskı oluşturabilir ve sinir sıkışmasına yol açabilir. Bu da omuz ve omuz çevresinde uyuşma, karıncalanma veya ağrıya neden olabilir.

​ Omuz ağrısı, skolyozun tipik bir belirtisi olmayabilir ve diğer sağlık sorunlarının bir işareti olabilir. Omuz ağrısı gibi semptomlar varsa, bir doktora danışmak ve detaylı bir değerlendirme yapılması önemlidir. Bu şekilde, ağrının nedeni belirlenebilir ve uygun tedavi sağlanabilir.

Evet, skolyoz bazı kişilerde kalça ağrısına neden olabilir. Skolyoz, omurganın anormal eğriliği ile ilişkilidir ve bu durum omurga çevresindeki kaslar, bağlar ve sinirler üzerinde ekstra stres oluşturabilir. Bu, bazı insanlarda kalça ağrısına veya rahatsızlıklara yol açabilir. Skolyozun kalça ağrısına neden olması, genellikle postür bozukluğu, kas gerilmesi ve sinir sıkışması gibi mekanizmalar aracılığıyla gerçekleşir. Örneğin, omurganın yanlış hizalanması, kalçaların yanlış pozisyonda olmasına ve bu da kalça eklemlerinde ve çevresindeki dokularda ağrıya neden olabilir. Ayrıca, skolyozun ileri vakalarında omurga eğriliği, sinirler üzerinde baskı oluşturabilir ve sinir sıkışmasına yol açabilir, bu da kalça bölgesinde uyuşma, karıncalanma veya ağrıya neden olabilir. Ancak, kalça ağrısı sadece skolyozun bir belirtisi olmayabilir ve diğer sağlık sorunlarının bir işareti olabilir. Bu nedenle, kalça ağrısı gibi semptomlar varsa, bir doktora danışmak ve detaylı bir değerlendirme yapılması önemlidir. Bu şekilde, ağrının nedeni belirlenebilir ve uygun tedavi sağlanabilir.

Sekonder skolyoz, birincil bir nedene dayanan veya başka bir temel sağlık durumu veya etken sonucunda gelişen skolyozdur. Yani, bu tür skolyozun ortaya çıkmasının arkasında başka bir temel faktör veya sağlık sorunu bulunur. Birincil neden genellikle doğuştan gelen bir anormallik veya edinsel bir durum olabilir.

​

Sekonder skolyozun birçok farklı nedeni olabilir. Örneğin, doğuştan kalça displazisi veya fıtık gibi pelvik anormallikler, omurganın eğriliğine neden olabilir. Ayrıca, kas iskelet sistemini etkileyen bir travma, cerrahi müdahale, enfeksiyon, tümör veya kas zayıflığı gibi faktörler de skolyoza neden olabilir. Omurganın dengesiz bir şekilde büyümesine veya gelişmesine yol açan herhangi bir durum, sekonder skolyozu tetikleyebilir.

​

Sekonder skolyoz vakaları genellikle birincil nedenin tedavi edilmesiyle yönetilir. Örneğin, bir pelvik anormalliğin tedavisi, skolyozun düzelmesine veya ilerlemesinin durmasına yardımcı olabilir. Tedavi, temel nedenin belirlenmesi ve uygun tedavi planının oluşturulmasını gerektirir. Bu nedenle, sekonder skolyoz vakalarında, altta yatan nedenin tanımlanması ve tedavi edilmesi önemlidir.

Cobb açısı, omurgadaki bir eğriliğin şiddetini ölçmek için kullanılan bir yöntemdir. Skolyoz gibi omurga eğriliği durumlarında, Cobb açısı omurganın en eğri omurlarının üst ve alt kenarları arasındaki açıyı ölçer. Bu açı, omurgadaki eğriliğin derecesini belirlemek için temel bir referans noktasıdır.

​

Cobb açısının ölçülmesi, genellikle bir radyoloji uzmanı veya ortopedist tarafından bir röntgen filmi üzerinden yapılır. İlk adım, eğrilik olan omurga bölgesinin belirlenmesidir. Ardından, en eğri omurların üst ve alt kenarları belirlenir ve bu noktalar arasında bir doğru çizilir. Cobb açısı, bu doğru ile omurlar arasındaki açıyı ölçer.

​

Cobb açısının ölçülmesi, omurgadaki eğriliğin şiddetini belirlemek için önemlidir ve tedavi planının oluşturulmasında kritik bir rol oynar. Hafif, orta veya ağır skolyoz vakaları, Cobb açısına dayalı olarak sınıflandırılabilir ve bu sınıflandırma, tedavi seçeneklerini belirlemede sağlayıcılar için bir kılavuz olabilir. Düzenli olarak takip edilen ve ölçülen Cobb açısı, omurga eğriliğinin ilerlemesi veya tedavinin etkinliği hakkında bilgi sağlar.

Schroth tedavisi, skolyozun yönetimi ve düzeltilmesinde kullanılan bir fizyoterapi yöntemidir. 1920'lerde Alman fizyoterapist Katharina Schroth tarafından geliştirilen bu tedavi yöntemi, omurga eğriliğini azaltmaya, duruşu düzeltmeye ve skolyozun semptomlarını hafifletmeye odaklanır.

​

Schroth tedavisinin temel prensibi, skolyozun omurga ve vücut mekaniği üzerindeki etkilerini düzeltmeye dayanır. Bu tedavi, özel olarak tasarlanmış egzersizler, nefes teknikleri ve postür eğitimini içerir. Hastanın omurga eğriliği ve postürüne bağlı olarak, tedavi kişiye özgü olarak uyarlanır.

​

Schroth tedavisinin ana hedefleri şunlardır:

​

• Omurga Deformitesinin Düzeltimesi: Özel egzersizler ve postür eğitimi kullanılarak omurga eğriliğinin azaltılması ve düzeltilmesi.

​

• Postürün İyileştirilmesi: Doğru postür alışkanlıklarının geliştirilmesi ve günlük aktivitelerde postürün sürdürülmesi.

​

• Nefes Egzersizleri: Skolyozun etkilediği solunum kaslarının güçlendirilmesi ve nefes kapasitesinin artırılması.

​

• Omurga Stabilitesinin Artırılması: Omurga çevresindeki kasların güçlendirilmesi ve omurga stabilitesinin artırılması.

​

Schroth tedavisi genellikle bir fizyoterapist veya egzersiz uzmanı tarafından yönlendirilir. Tedavi, birkaç hafta veya aylık seanslar halinde uygulanabilir ve düzenli olarak yapılması önerilir. Schroth tedavisi, skolyozun semptomlarını hafifletmeye ve omurga eğriliğini kontrol altına almaya yardımcı olabilir, ancak her durumda etkinliği değişebilir. Bu nedenle, skolyoz tedavisi için en uygun seçenekleri belirlemek için bir uzmana danışılması önemlidir.

Evet, skolyoz bazen duruş bozukluğuna neden olabilir. Skolyoz, omurganın yanlış yöne doğru eğrildiği bir durumdur ve bu, doğal olarak kişinin duruşunu etkileyebilir. Omurganın yanlış hizalanması, omuzların ve belin asimetrik olmasına, bir tarafta yükseklik farkı olmasına veya bir tarafta belirgin bir çıkıntıya neden olabilir. Bu durumlar, kişinin duruşunu etkileyerek duruş bozukluğuna yol açabilir.

​

Skolyozun duruş bozukluğuna neden olması, postürde değişikliklere ve dengesizliğe yol açabilir. Özellikle skolyoz ilerledikçe veya omurga eğriliği şiddetlendikçe, duruş bozuklukları daha belirgin hale gelebilir. Duruş bozukluğu, omurganın ve vücudun doğal hizasından sapmasıyla karakterize edilir ve skolyoz gibi omurga eğriliği durumlarında daha sık görülebilir.

​

Ancak, her duruş bozukluğu skolyozdan kaynaklanmaz ve skolyoz olan herkesin duruş bozukluğu geliştirmesi gerekmez. Duruş bozuklukları, birçok farklı faktörden kaynaklanabilir ve skolyoz sadece biri olabilir. Duruş bozukluklarının nedeni teşhis edilip tedavi edilirse, duruşun düzeltilmesi ve postürün iyileştirilmesi mümkün olabilir. Bu nedenle, skolyoz teşhisi konan kişilerin duruşlarını düzenli olarak takip etmeleri ve duruş bozukluklarına karşı gerekirse uygun tedavi almaları önemlidir.

Schroth tedavisi, skolyozun yönetimi ve düzeltilmesinde kullanılan özel bir fizyoterapi yaklaşımıdır. Bu tedavi yöntemi, Alman fizyoterapist Katharina Schroth tarafından 1920'lerde geliştirilmiştir. Temel olarak, Schroth tedavisi omurga eğriliğini azaltmayı, duruşu düzeltmeyi ve skolyozun semptomlarını hafifletmeyi hedefler. Bu amaçlara ulaşmak için özel egzersizler, nefes teknikleri ve postür eğitimi kullanılır. Tedavi kişiye özgü olarak uyarlanır ve omurga eğriliği ve postürü dikkate alınarak tasarlanır. Postür eğitimi, doğru postür alışkanlıklarının geliştirilmesi ve günlük aktivitelerde doğru postürün sürdürülmesi için eğitim verir. Özel egzersizler, omurga ve çevresindeki kasların güçlendirilmesini, esnekliğin artırılmasını ve postürün düzeltilmesini hedefler. Nefes teknikleri ise solunum kaslarının güçlendirilmesi ve nefes kapasitesinin artırılması için kullanılır. Schroth tedavisi genellikle bir fizyoterapist veya egzersiz uzmanı tarafından yönlendirilir ve hastanın skolyozunun şiddeti, postürü ve genel sağlık durumuna göre uyarlanır. Bu tedavi, düzenli olarak yapıldığında skolyozun semptomlarını hafifletebilir, omurga eğriliğini azaltabilir ve hastanın yaşam kalitesini artırabilir. Ancak, tedavinin etkinliği her bireyde farklılık gösterebilir ve uzman bir sağlık uzmanı tarafından değerlendirilmelidir.